به نقل از «تابناک»

با شبکه نمایش خانگی چه باید کرد؟

تاریخ انتشار: ۱۱ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۲۰۱۳۴

امیرحسین علم الهدی در یادداشتی درباره حواشی اخیر شبکه نمایش خانگی نوشت: چرا شبه قانون؟ دیگر عادت کرده ایم به مراجع متعدد قانون گزاران در این سرزمین و گویا اراده ایی نیست تا برای یکبار تکلیف مراجع رسمی و شبه رسمی قانون گزارای مشخص شود ! گویا صحنه نبرد است حوزه فرهنگ و هنر و هرکس به دنبال پرکردن انبان خویش است برای قانونگزاری "بد"!

مجلس شورای اسلامی قرار بود بالاترین نهاد قانون گزاری این کشور باشد که مرجعیت خود را از اراده مردم بگیرد! شورایعالی انقلاب فرهنگی نیز خود شده است یک قانون گزاری که اراده اش هرچه است از اراده مردم نیست و بیش از آن که باید قانون گذار باشد قاعدتا باید به مسائل فرهنگی این سرزمین از منظر "عالمانه" نگاه کند و ضمن مشورت با خبرگان و کارشناسان  هر حوزه فارغ از نگاه سیاسی به آنان (همه ساختارها شده است خودی و غیر خودی! و هیچ سرزمینی را چنین تقسیم بندی را در میان مردمانش ندیده ام) راهکار های اصولی دهد و نه شکل دیگری از قانونگزاری آن هم خارج از اراده ملت!
بگذریم تا مبتلا به زیاده گویی نشدم

و بپذیریم قانون بد، قانون بد است! حال چه در قانون اساسی و چه در هر ساحتی که می خواهد باشد!

درحالی که در یوتیوب یک فیلم به 2 میلیارد بیننده دست پیدا کرده است و در عصر "هر نفر یک رسانه فراگیر " قانونگزاران ما چون ربات درحال قانون گزاری در حال و احوال دهه 20 و 30 را دارند و یا خوشبینانه دهه 60 همین 40 سال پیش یعنی ! که کم کم داشت ویدیو سروکله اش به زندگی  خانواده ها باز می شد و در دهه 70 هم که ماهواره جا خوش کرد در خانه ها و در دهه 80 هم که اینترنت فراگیر شد و در دهه90 هم که شبکه های اجتماعی شدند همراه همیشگی مردم!

و حال مرغ حاکمان فرهنگی ما یک پا دارد و می خواهند سرنوشت نمایش آنلاین را در اختیار سازمانی قرار دهند که ماهیت وجودی خود این سازمان عریض و طویل با این ساختار متورم جای سوال و اگر و اما دارد!
توسعه معنای بدیهی دارد و آن این است که برای "توسعه" قانون بد یعنی سم و هرچند هرروز مواجه می شویم با انواع و اقسام قوانین سمی مثل نظارت صدا و سیما بر نمایش خانگی (سریال و پخش زنده به قول خودشان) و جالب است نمی دانند 99 درصد اقتصاد پلتفرم های نمایش استریم در اختیار سریال ها و تاک شو ها و رئالیتی شوها است و این یعنی سیطره رقیب شکست خورده ایی برای یک رقیب تازه نفس !
بندی از قانون اساسی وظیفه نظارت بر صوت و تصویر فراگیر را به سازمانی واگذار کرده است که خود نیاز به نظارت همه جانبه دارد تا از سیاهچاله ایی که در آن گرفتار شده است او را خارج کنند وحال یک حوزه تصویری دیگر را دارند می سپارند به او که نظارت کند! واعجبا

کدام کشوری را سراغ دارید که بخواهد به توسعه بیاندیشد و هنوز گرفتار قانون "بد" باشد؟

بندهای از قانون اساسی در کما قرار گرفته است و حال همه مسئله امروزی شده است "شبکه نمایش خانگی"!

بی شک کسی مخالف نظارت نیست اما نظارت بر مبنای اصول بدیهی و نه فرمایشی که هیچ طرفداری ندارد جز کسانی که گویا ربات وار می خواهند دیوار دیوانسالاری و بروکراسی ویران کننده کنونی را بلندتر کنند!
چرا اصرار داریم تجربه های شکست خورده را تجربه کنیم؟ آیا انحصار صدا و سیما موفق بوده است؟ آیا این انحصار در بین مردم خریداری دارد؟ مرجعیت کدام مردم را این دستگاه عریض و طویل  بر عهده دارد؟ چند دهه است که این هیولای پول خوار از فرط حجیم بودن توان حرکت ندارد؟ و هزاران سوال بی پاسخ دیگر؟

کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه با دو سه کانال دولتی و هزاران کانال خصوصی سعی دارند تا مردم را در حوزه تصویر مشارکت دهند و بر این اساس با وضع قوانین مترقیانه ایی سازوکار منطقی را در نظارت بر این شبکه های خصوصی تصویری وضع کرده اند تا هم اقتصاد این حوزه را پررنگ تر کنند و هم تصویر مناسبی از سرزمین خود ارائه دهند و حال ما می خواهیم حیات و ممات این حوزه را در اختیار دستگاه های قرار دهیم که تا گردن در "بی حرکتی محض " فرو رفته اند و جز "نگذاشتن کار کردن دیگران" رسالتی ندارند!

تشکیل سازمانی خارج از صدا و سیما و با مشارکت نهادهای قانونی و اصناف موثر در صنعت تصویر و نهایتا هیئت منصفه اصولی با مشارکت فرهیختگان و نمایندگان فرهیخته مردم  "و البته نه بازهم فرمایشی" و نظارت بعد از تولید و پخش اثر، همان سیاستی است که می تواند بنحوی تضمین کننده فعالیت فعالان حوزه صنعت تصویر ایران باشد و قانونگزار باید سعی کند تا شرایط کسب و کار را تسهیل کند و نه این که دامنه حضور مناصب حاکمیتی را در کسب و کار مردم بیشتر کند!

نیازمند قوانین مترقیانه هستیم و اگر لازم است قانون اساسی را هم مترقیانه کنیم ، بکنیم! چون سرنوشت هرکشوری بردست مردمانش است و حاکمان در خدمت مردمان  ولاغیر.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

..

راستی یادم رفت بگویم : گردش مالی صنعت تصویر ترکیه نزدیک سالانه 30 میلیارد دلار دارد می شود!

شرم کنیم یا نکنیم بالاخره ...

منبع: تابناک

کلیدواژه: روابط ایران و عربستان گروه واگنر معصومه آباد عید غدیر هانی کرده آلبانی شبکه نمایش خانگی سینما امیرحسین علم الهدی روابط ایران و عربستان گروه واگنر معصومه آباد عید غدیر هانی کرده آلبانی نمایش خانگی قانون اساسی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۲۰۱۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بازیگری متفاوت عمو پورنگ؛ منتظر این سریال در نمایش خانگی باشید

آفتاب‌‌نیوز :

این روز‌ها سریال‌هایی در راه تلویزیون‌اند و در عین حال برخی از تلویزیونی‌های با قدمت هم با کاری جدید سر از نمایش‌خانگی درمی‌آورند.

پیگیری‌هایی که انجام شده این روز‌ها تلویزیون ۵۲ سریال در حال پیش‌تولید و تولید دارد که از سمتِ سیمافیلم پیش می‌رود و سریال‌هایی هم توسط برخی از سازمان‌ها و نهاد‌های فرهنگی پیش می‌رود که به روال گذشته برای پخش از تلویزیون ساخته می‌شوند.

به طور مثال سریال «بوقچی» که مجموعه تلویزیونی فوتبالی است، البته در دهه‌های گذشته داریوش ارجمند و اکبر عبدی سریال «به سوی افتخار» را با فضای مافیای فوتبال به آنتن تلویزیون رساندند. یا «پژمان» با بازی پژمان جمشیدی و پرداختن به بازیکنان شناخته شده و مصائب و مشکلات‌شان، «سه پنج دو» به گونه‌ای سرمایه‌گذاران و مافیای فوتبال، «آخرین بازی» و «لژیونر» هم جزو دیگر کار‌های فوتبالی به شمار می‌رود که تاکنون در ساختار تلویزیون به آن‌ها پرداخته شده است.

البته این روز‌ها «پرویز خان» هم بعد از حضور در جشنواره فیلم فجر و اکران در سینما به شبکه نمایش‌خانگی آمده است.

حالا باید دید «بوقچی» با چه هدفی ساخته شده و تنها قصدِ به هیجان درآوردن مخاطب به واسطه پرداختن به «فوتبال» در یک اثر نمایشی را دارد یا به دنبال اهدافی دیگر است؟

این سریال در تهران به فیلمبرداری خودش ادامه می‌دهد و پیگیری‌ها نشان می‌دهد تا تیرماه تصویربرداری سریال ادامه خواهد داشت. حسن حبیب‌زاده کارگردانی سریال را برعهده دارد و گفته می‌شود موسسه هنری سوره آن را تهیه می‌کند. در این سریال حسن پورشیرازی، امیر غفارمنش، آرش نوذری، امیر کربلایی‌زاده، شهره سلطانی، رامین ناصر نصیر و بسیاری دیگر از هنرمندان به ایفای نقش می‌پردازند.

اما سریالی دیگر که تلویزیونی‌های قدیم به سمتِ آن رفته‌اند یک سریال فانتزی در حوزه کودک و نوجوان است که برای اولین بار داریوش فرضیایی یا همان عمو پورنگ در برنامه تحویل سال یک خبر کوتاهی از آن داد. سریال «لالایی» که قرار است با بازی او بعد از مدت‌ها غیبت و البته فضایی متفاوت از یکی از پلتفرم‌های نمایش‌خانگی پخش شود.

این سریال به کارگردانی احمد درویشعلی‌پور که سال‌ها با داریوش فرضیایی کار کرده و «سرزمین بالش‌ها» را با او در شبکه نمایش‌خانگی داشت این روز‌ها در اواخر تصویربرداری به سر می‌برند و گروه در تهران مشغول فعالیت‌اند تا اواخر اردیبهشت‌ماه کار به پایان برسد. قرار است این سریال امسال در یکی از پلتفرم‌های نمایش‌خانگی پخش شود.

امیر کربلایی‌زاده که مدت‌ها از او خبری نیست و بیشتر به آموزش استندآپ کمدی و اجرای تئاتر مشغول است در این سریال به ایفای نقش می‌پردازد و فرهاد بشارتی هم چندی پیش از حضور خود در این سریال خبر داده بود. قطعاً بازگشت داریوش فرضیایی بعد از مدت‌ها با سریالی در شبکه نمایش‌خانگی را می‌توان به فال نیک گرفت، چون خبر‌ها حاکی از همکاری مجدد او با تلویزیون است.

سریال «لالایی» و نقش‌آفرینی داریوش فرضیایی متفاوت از کار‌هایی است که تاکنون از او به عنوان کاراکتر عمو پورنگ دیده شده است. در عین حال باید دید با حضور او و هنرمندانی که در «محل گل و بلبل» و برخی از پروژه‌هایی که او و دوستان داریوش فرضیایی فعالیت داشته‌اند می‌تواند اقبال را نسبت به محدود کار‌های کودکانه نمایش‌خانگی برگرداند یا خیر.

منبع: خبرگزاری تسنیم